Uğur K.Yiğit, Dr.

Demem o ki: “600 yıldır devam eden bir hanedanın son üyesine” ve “onun işbirlikçiliğiyle ülkeyi işgale yeltenmiş” koca koca devletlerin hepsine birden başkaldırıyorsan silah arkadaşın olmaz. Karar çok hayati olduğunda diğer insanlar, dostların, senin için hayatını verebilecek her yakının, aslında senin kararını bekleyen edilgen birer ögeye dönüşürler. Etrafın ne kadar kalabalık olursa olsun tam karar anında, bir anlığına tek başına kalırsın.

Meydan okuduğun yüzlerce yıllık bir hanedan ile bütün o büyük devletlerin “kıpırdayanı yakarım” bakışları altında çöküp beklemek ile ayağa kalkmak arasında bir seçim yaptığın yapayalnız bir andır karar anı… Silah arkadaşların daha sonra katılır sana ve diğer vatanseverler.

Atatürk için “rakı içiyordu, kafirdi” diyen de var, “hafızdı, müslümanın en iyisiydi” diyen de. Ne kadar da salakça!

Atatürk, İstanbul Boğazının kenarında hala dizili duran “bilmem ne paşa yalısı”, “bilmem kim efendi köşkü” adlı süslü yapılarda ikamet eden yüzlerce sırmalı paşa ve şeyh kılıklı adamın “dur bakalım ne olacak” diye beklemeyi seçtiği bir işgal gününde, tarihe karşı koymaya “tek başına” karar vermiş bir adamdır. Ulusunun özgürlüğü için çıktığı yolda BAŞARISIZ OLUP İDAM EDİLSEYDİ DE BU KAHRAMANCA KARAR ONA YETERDİ ve saçmalamayın lütfen: Böyle bir adam rakı içse de, hafız olsa da pek fark etmez hiç kimse için.

Bu da benim 30 Ağustos notum olsun.

Uğur K.Yiğit, Dr.